Karol Kurpiński forever 2

Ja wiem, że jest mnóstwo tematów na które można by pisać i że jeden wpis o Kurpińskim już tu był...no ale... Muszę napisać drugi, po prostu muszę, jego muzyka jest super i naprawdę potrzebuje fanów.
 

no co ;_;

Więc ja, ubogi bloger, robię co mogę - czyli piszę.

Od razu zastrzegam, że dzisiejszy wpis to będzie głównie muzyka, niestety historycznie w temacie pana Karola nie jestem specem, bo opieram się tylko na tym co znalazłam w necie. Postaram się o  książki jak się wreszcie uporam z obowiązkami nie-blogowymi... których niestety trochę jest.

A teraz, moi państwo, przygotujcie się na dużą dawkę Karola Kazimierza Kurpińskiego. HAHAHA.

❤

nie zabijajcie

Już za pasem kolejna rocznica powstania listopadowego. Kojarzymy wszyscy Warszawiankę, prawda? Ja wiem, że niektórzy nie... to smutne :'( Kurpiński jest również autorem innej pieśni powstańczej, która obecnie jest niestety zapomniana. Chodzi o Litwinkę, czyli hymn Legionów Litewskich. O jej popularności w epoce świadczy m.in. fakt, że jej melodia została użyta przez Ryszarda Wagnera w uwerturze Polonia, obok Mazurka Dąbrowskiego i Witaj, majowa jutrzenko. Jak twierdzą niektórzy, aluzja do niej pojawia się także w Fantazji f-moll Fryderyka Chopina.

Skoro o patriotycznych utworach mowa, to proszę, mamy również fugę na temat Jeszcze Polska nie zginęła, ale niestety w wykonaniu programu do nutek. No niech ktoś to nagra i wrzuci na YT, proszę! Kurpiński skomponował ją w 1821 na fortepian, natomiast w orkiestrowej wersji pierwszy raz (i chyba ostatni też niestety) zabrzmiała 1 stycznia 1831 roku w Teatrze Wielkim. Utwór został kompletnie zapomniany po klęsce powstania.

Przejdźmy z tego do utworu religijnego, jakim jest Te Deum, skomponowane w 1829 roku z okazji koronacji cara Mikołaja I na króla Polski.

Kurpiński, Elsner (nauczyciel Chopina) oraz Soliva (włoski kompozytor) mieli skomponować  trzy dzieła -  Veni Creator, Te Deum i Mszę Uroczystą, no i pan Karol wylosował Te Deum. 

Warto przy tym zaznaczyć, że wersja wydana na płytach CD pod dyrekcją Wojciecha Czepiela w 1996, nie jest wersją oryginalną. Partyturę Kurpińskiego przerobił i to podobno diametralnie, dwudziestowieczny kompozytor i dyrygent Jerzy Dobrzański.

Ja słucham wersji oryginalnej, z koncertu który odbył się w 2011. Dyryguje tu szwajcarski dyrygent Kaspar Zehnder. Niestety pod koniec mamy ok. 10-sekundową lukę spowodowaną przerwą na łączach, ale nie narzekajmy. Dzieło powala po prostu, na szczęście nie objętością, ale mocą!

Tak btw, to Józef Elsner chyba wtedy napisał tę mszę uroczystą... bo  coś widziałam takiego na YT.

Opera, którą w poprzednim wpisie prawie zupełnie pominęłam (jak ja mogłam tak postąpić, no jak??), to była specjalność pana Karola. Napisał ich około 30! No ale... mało się zachowało. W całości tylko 9.

Np. z opery Dwie chatki jest tylko uwertura. Opera ta powstała w 1811 roku, kiedy Kurpiński miał 26 lat. A ponieważ kompozycji uczył się sam, a to jego druga opera, to ta uwertura wydaje się być po prostu za dobra.Wg. informacji z TEGO źródła, to rękopisu nie ma, a uwertura ukazała się drukiem w opracowaniu Witolda Rowickiego... czyli tak naprawdę nie ma dowodu, że to napisał Kurpiński. Nie takie hece się odbywają, zresztą przeczytajcie sobie proszę TEN TEKST, bo on jest świetny. 
Uwertura też jest świetna.

Opery zachowane w całości to np. Jadwiga, królowa Polski.

Albo Zamek na Czorsztynie, czyli Bojomir i Wanda.Wiecie, w niektórych empikach są takie fajne komputery przy których można zapoznać się z obecną w asortymencie muzyką... Ostatnio tam byłam  i oczywiście sprawdzałam co wyskoczy gdy się wpisze imię i nazwisko bohatera dzisiejszego wpisu... No i wyskoczył Zamek na Czorsztynie. Posłuchałam jednej arii - Jeszcze za króla Michała. To jest cudne :D Haha, już wiem co chcę pod choinkę!

A tutaj uwertura.

To skoro już były trzy uwerturki, to może coś z muzyki kameralnej teraz, bo warto wiedzieć, że i taką pan Karol pisał.

Fantazja C-dur na kwartet smyczkowy. Jak dla mnie wyborna.

A na koniec... utwory fortepianowe!

Najpierw, fantazja c-moll Chwila snu okropnego. Myślałam, że nie ma żadnego nagrania, a tu przypadkiem znalazłam! Ś.p. pani Lidia Kozubek przy fortepianie.

I jeszcze jedno. Polonez. Nie będzie to Witaj królu/Cześć Ci, Polsko/Polonez koronacyjny w D-dur (tak, on funkcjonuje sobie pod tymi trzema nazwami), tylko skromny, melancholijny polonez w d-moll. Ja wiem, że po polonezowych rewolucjach Chopina, nikomu się nie chce słuchać tych wcześniejszych... no ale.. trzeba.

Zwłaszcza, że mamy tu do czynienia z historycznym instrumentem, który ma taki piękny dźwięk...

Ech, czemu ja nie umiem pisać.

***
Aesthetic moodboard z Karolem, bo kto mi zabroni? 
 

 Ten budynek w prawym górnym rogu to kościół we Włoszakowicach, czyli jego wsi. Znajdują się w nim organy z 1750, na których Karol miał pewnie okazję grać, jego ojciec był tam organistą. W środkowym rzędzie po lewej jest fragment Chwili snu okropnego, po prawej fragment okładki Zamku na Czorsztynie... a poniżej Polonez pod gołym niebem Kornelego Szlegela i Teatr Wielki...
Więcej już chyba nie trzeba tłumaczyć. 


***

LINKI
BARDZO FAJNE

• Opery Karola Kurpińskiego (Ars Polonica)
• Zachowane i niezachowane opery Karola Kurpińskiego (Ars Polonica)
• Karol Kurpiński – lista oper i innych dzieł scenicznych (Ars Polonica)
• Album biograficzne zasłużonych Polaków i Polek wieku XIX/Karol Kurpiński (Wikiźródła) Jak widać album to był kiedyś rodzaj nijaki, a nie męski ;)
• Fragment Dziennika Podróży Karola Kurpińskiego (1823).  Chyba można sobie tam legalnie i za darmo załatwić całość tego dziennika... jak ktoś chce.  
• No a TUTAJ mamy co nieco o działalności naszego bohatera w masonerii. Malutko, ja wiem ;_;
•  Pan Karol Muszkieta opowiada o Kurpińskim - tak, ja wiem, że jakość jest niezbyt fajna, ale ja to obejrzałam i dowiedziałam paru nowych rzeczy.

Ech... w ogóle... czy ktoś tu miłuje Karola tak samo jak ja?💔

😢

Mój poprzedni wpis o nim jest TUTAJ.